Style tuningowe (tłumaczenie)
: 2008-05-31, 23:10
Zamieszczam objaśnienie najczęściej występujących stylów w tuningu
Mały poradnik co jest co
German Style jest to jeden z najprostszych styli tuningowych. Jego charakterystycznymi cechami są:
- tzw. clean look (usunięcie wszystkich emblematów, listw, bocznych kierunkowskazów, wygładzenie zderzaków itp.)
- felgi Deep Dish (z szerokim rantem) oraz opony "naciągnięte" na felgę
- wypolerowane wszystkie części silnika oraz detale
- przemyślane modyfikacje
- bardzo niskie zawieszenia
- kolory raczej stonowane, lecz niekoniecznie
Cult Style jest to styl tuningowy, który oddaje hołd klasykom motoryzacji, w wyglądzie aut z tego stylu są odniesienia do lat '60 i '70, często Culty (jak nazywane są auta z tego stylu) są stuningowane akcesoriami z epoki.
Charakterystycznymi cechami Cult Style'u są:
- nawiązania do starych samochodów (felgi od Garbusa, migacze w stylu Golfa I) bądź tuningu lat '70 i '80 (klasyczne felgi BBS, długa "brew" nad światłami)
- stylowe akcesoria (bagażnik z walizkami w kratę, naklejki "76" itp.)
- obowiązkowe obniżenie nadwozia
Rost czyli jednym słowem kontrolowana dewastacja auta. Prze wielu jak narazie nie zrozumiany styl w tuningu.
Charakteryzuje się:
- duża ilością dodatków z epoki
- licznymi (umyślnymi) uszkodzeniami, zadrapaniami
- nieodłączna jest rdza
Rat
- malowane podkładem, czarny lub szary mat.
- gleba,
- szerokie fele i lacie,
- ciekawe dodatki, jak np snopek siana na Caddy'lacku z Hiszpanii (opisany kiedyś w Maxi Tuningu)
- wyszukane i mało spotkane obręcze
Retro, polega na założeniu do samochodu dodatków chromowanych, najlepiej pochodzących z jak najstarszej wersji auta, każdy wypaśny dodatek mile widziany, najlepiej jak najrzadziej spotykany,
Resto – skrót od „restoration”, odrestaurowanie. Jest to odnawianie starych samochodów na takie prosto z fabryki. Zalicza się tu właśnie styl Musle.
California, pastelowe barwy, ciemne, często stalowe felgi, możliwe w niektórych autach
Styl "cichociemny" czyli taki w którym zmiany mają być delikatne i jednie podkreślać subtelni linię auta. Nie ma mowy o spoilerach i wielkich chromowanych felgach, zmiany są na ogół wyważone i przemyślane, liczą sie nowatorskie pomysły. Felgi oczywiście mają racje bytu lecz nie mogą być zbyt krzykliwe i za duże. kolory raczej stonowane, ciemne nie rzucające się w oczy. Auta cichociemne szokują często bardzo rozbudowana instalacją audi-multimedialna, która też nie jest zbytnio eksponowana. Czeto moc znacznie wykracza poza normę.
Japan Style (Jap-Style) to jeden z najbardziej widowiskowych stylów. Niegdyś kojarzył się z rice'em, dziś jest on używany w większości maszyn dla drifterów.
Charakterystyka Jap-Style'u:
- potężne zderzaki z dużymi wlotami (z przodu zawsze widać IC)
- maska najczęściej z włókna szklanego (carbon)
- duża ilość naklejek z logami firm, których podzespoły wykorzystano w aucie
- najczęściej montowany jest NOS oraz Lambo Doors (drzwi można uchylić na kilka centymetrów na stronę, później 55 stopni w górę) oraz
- ekstremalne modyfikacje nadwozia (transplantacja świateł, obniżanie dachu, otwieranie maski i klapy bagażnika siłownikami - liftami)
JDM – Japan Domestic Market. Delikatny tuning, najczęściej z jednolitym lakierem i chromowanymi felgami w umiarkowanych rozmiarach. Kluczem do stylu są smakowite dodatki kultowych japońskich producentów akcesoriów tuningowych. Siedzenia Bride, body kity Blitz, opony Falken, pasy bezpieczeństwa Takata i osprzęt HKS. W stylu tym nie ważne są osiągi a LOGO.
Drift Machine (D1) – auta z japońskich torów z dużą ilością naklejek oraz felgi lakierowane są na inne kolory na osi przedniej i tylniej. Przydatny jest także konkretny body kit by auto się wyróżniało na torze. Drift-maszyny mają dużą moc, napęd na tylne koła i „wybebeszone” wnętrze. Napisy na naklejkach często umieszczone są w lustrzanym odbiciu. Bazy: Nissan 200SX, Nissan Skyline, Toyota Corolla ć86.
Vintage Tuning (Yankee) jest to najbardziej kuriozalny styl tuningowy. W tym stylu jest możliwe wszystko. Nie ma żadnych charakterystycznych cech. Jedynym ograniczeniem jest wyobraźnia, umiejętności i ... dobry smak.
VIP albo Bippu - styl tuningowy, którego bazą są najczęściej najbardziej luksusowe auta różnych marek.
Charakterystyczne elementy VIP-Style'u:
- ciemne kolory
- wnętrze obite skórą
- mocniejszy silnik
- duże koła (Dub, czyli 20" bądź większe) z małoprofilowymi oponami
- sprzęt audiowizualny oraz
- montowane zawieszenie air-ride
Styl Sródziemnomorski charakteryzuje się przerostem formy, jak cos jest robione to już z pełnym rozmachem i wyobraźnią.
- duże, wręcz przesadzone spoilery
- ogromne koła (możliwie największe)
- duża ilość dodatków niekoniecznie ze sobą współgrajcych
- wielokolorowe malowanie karoserii czesto z motywami naniesionymi ćrografem
- często spotykane sa zawieszenia typu air-ride
Styl Angielski – wykorzystywane są małe samochodziki miejskie (Citroen Saxo, Peugeot 106, Renault 5 itp.), ogromne zderzaki i progi, poszerzenia, 20 calowe koła, obok przede wszystkim skąpo odziana dziewczyna.
Pomocne strony: www.maxpower.co.uk
Styl Francuski – Ogromne bodykity, zderzaki z gigantycznymi wlotami i radykalne poszerzenia błotników , okulary na reflektorach, siatka we wlotach, jaskrawe kolory, rzadkie są modyfikacje silnika i innych podzespołów. Styl ten króluje na GTI Tuning International. Ulubiona baza Peugeot 206.
Styl Hiszpański – Niezwykłe kolory nadwozia, liczne ćrografy i kalkomanie. Nie montuje się fabrycznych body kitów, Hiszpanie robią wszystko od podstaw samemu, liczy się dla nich pierwsze wrażenie, więc auto musi czymś przykuwać uwagę co powoduje, że rzadko można trafić na jednolitą, konsekwentną przeróbkę, a częściej na różne dziwaczne koncepcje. Dominuje teraz chrom i beżowa skóra w środku. Bazami są auta kompaktowe (Seat Leon i Ibiza).
Wieś-style przyczepienie mnóstwa plastiku, siatki (najlepiej ogrodowej) lampek choinkowych, malowanie wałkiem białą olejną, własnoręcznie robione zderzaki ze sklejki, rury PCV na wydechu, przyciemnienie szyb folią, tak aby było widać bąbelki powietrza, nakleić paski a'la Viper i obowiązkowo nakleić nad rurą PCV naklejkę REMUS!! we wnętrzu mnóstwo stylowych dodatków!! jakieś pokrowce z napisami Recaro, malowanie dechy pędzlem i wszędzie kable, bo po co chować...
Rice (ang. ryż) to styl kojarzący się jedynie z brakiem smaku u ludzi, którzy zajmują się przeróbką swego auta, nie mając o tym pojęcia - takie osoby nazywa się riceboyami. Ofiarami tego stylu są małe, japońskie auta, a zwłaszcza Honda CRX.
Najczęstsze krzywdy wyrządzane przez riceboy'ów:
- zderzaki nie są lakierowane bądź są montowane za pomocą różnych metod (gwoździe, smoła, tynk itp.)
- własnoręczne prace przy lakierze bez odpowiednich przygotowań - odtłuszczania powierzchni, usunięcia poprzedniego lakieru, podkładu itp.
- najczęściej zamiast felg są używane kołpaki bądź nie ma ich, odsłaniając rdzę na obręczy
- podczas przyciemniania szyb pod folię wpuszczane są pęcherzyki powietrza oraz
- przesadzenie z ilością tuningu, przez co pojazd wygląda bardzo komicznie
Mały poradnik co jest co
German Style jest to jeden z najprostszych styli tuningowych. Jego charakterystycznymi cechami są:
- tzw. clean look (usunięcie wszystkich emblematów, listw, bocznych kierunkowskazów, wygładzenie zderzaków itp.)
- felgi Deep Dish (z szerokim rantem) oraz opony "naciągnięte" na felgę
- wypolerowane wszystkie części silnika oraz detale
- przemyślane modyfikacje
- bardzo niskie zawieszenia
- kolory raczej stonowane, lecz niekoniecznie
Cult Style jest to styl tuningowy, który oddaje hołd klasykom motoryzacji, w wyglądzie aut z tego stylu są odniesienia do lat '60 i '70, często Culty (jak nazywane są auta z tego stylu) są stuningowane akcesoriami z epoki.
Charakterystycznymi cechami Cult Style'u są:
- nawiązania do starych samochodów (felgi od Garbusa, migacze w stylu Golfa I) bądź tuningu lat '70 i '80 (klasyczne felgi BBS, długa "brew" nad światłami)
- stylowe akcesoria (bagażnik z walizkami w kratę, naklejki "76" itp.)
- obowiązkowe obniżenie nadwozia
Rost czyli jednym słowem kontrolowana dewastacja auta. Prze wielu jak narazie nie zrozumiany styl w tuningu.
Charakteryzuje się:
- duża ilością dodatków z epoki
- licznymi (umyślnymi) uszkodzeniami, zadrapaniami
- nieodłączna jest rdza
Rat
- malowane podkładem, czarny lub szary mat.
- gleba,
- szerokie fele i lacie,
- ciekawe dodatki, jak np snopek siana na Caddy'lacku z Hiszpanii (opisany kiedyś w Maxi Tuningu)
- wyszukane i mało spotkane obręcze
Retro, polega na założeniu do samochodu dodatków chromowanych, najlepiej pochodzących z jak najstarszej wersji auta, każdy wypaśny dodatek mile widziany, najlepiej jak najrzadziej spotykany,
Resto – skrót od „restoration”, odrestaurowanie. Jest to odnawianie starych samochodów na takie prosto z fabryki. Zalicza się tu właśnie styl Musle.
California, pastelowe barwy, ciemne, często stalowe felgi, możliwe w niektórych autach
Styl "cichociemny" czyli taki w którym zmiany mają być delikatne i jednie podkreślać subtelni linię auta. Nie ma mowy o spoilerach i wielkich chromowanych felgach, zmiany są na ogół wyważone i przemyślane, liczą sie nowatorskie pomysły. Felgi oczywiście mają racje bytu lecz nie mogą być zbyt krzykliwe i za duże. kolory raczej stonowane, ciemne nie rzucające się w oczy. Auta cichociemne szokują często bardzo rozbudowana instalacją audi-multimedialna, która też nie jest zbytnio eksponowana. Czeto moc znacznie wykracza poza normę.
Japan Style (Jap-Style) to jeden z najbardziej widowiskowych stylów. Niegdyś kojarzył się z rice'em, dziś jest on używany w większości maszyn dla drifterów.
Charakterystyka Jap-Style'u:
- potężne zderzaki z dużymi wlotami (z przodu zawsze widać IC)
- maska najczęściej z włókna szklanego (carbon)
- duża ilość naklejek z logami firm, których podzespoły wykorzystano w aucie
- najczęściej montowany jest NOS oraz Lambo Doors (drzwi można uchylić na kilka centymetrów na stronę, później 55 stopni w górę) oraz
- ekstremalne modyfikacje nadwozia (transplantacja świateł, obniżanie dachu, otwieranie maski i klapy bagażnika siłownikami - liftami)
JDM – Japan Domestic Market. Delikatny tuning, najczęściej z jednolitym lakierem i chromowanymi felgami w umiarkowanych rozmiarach. Kluczem do stylu są smakowite dodatki kultowych japońskich producentów akcesoriów tuningowych. Siedzenia Bride, body kity Blitz, opony Falken, pasy bezpieczeństwa Takata i osprzęt HKS. W stylu tym nie ważne są osiągi a LOGO.
Drift Machine (D1) – auta z japońskich torów z dużą ilością naklejek oraz felgi lakierowane są na inne kolory na osi przedniej i tylniej. Przydatny jest także konkretny body kit by auto się wyróżniało na torze. Drift-maszyny mają dużą moc, napęd na tylne koła i „wybebeszone” wnętrze. Napisy na naklejkach często umieszczone są w lustrzanym odbiciu. Bazy: Nissan 200SX, Nissan Skyline, Toyota Corolla ć86.
Vintage Tuning (Yankee) jest to najbardziej kuriozalny styl tuningowy. W tym stylu jest możliwe wszystko. Nie ma żadnych charakterystycznych cech. Jedynym ograniczeniem jest wyobraźnia, umiejętności i ... dobry smak.
VIP albo Bippu - styl tuningowy, którego bazą są najczęściej najbardziej luksusowe auta różnych marek.
Charakterystyczne elementy VIP-Style'u:
- ciemne kolory
- wnętrze obite skórą
- mocniejszy silnik
- duże koła (Dub, czyli 20" bądź większe) z małoprofilowymi oponami
- sprzęt audiowizualny oraz
- montowane zawieszenie air-ride
Styl Sródziemnomorski charakteryzuje się przerostem formy, jak cos jest robione to już z pełnym rozmachem i wyobraźnią.
- duże, wręcz przesadzone spoilery
- ogromne koła (możliwie największe)
- duża ilość dodatków niekoniecznie ze sobą współgrajcych
- wielokolorowe malowanie karoserii czesto z motywami naniesionymi ćrografem
- często spotykane sa zawieszenia typu air-ride
Styl Angielski – wykorzystywane są małe samochodziki miejskie (Citroen Saxo, Peugeot 106, Renault 5 itp.), ogromne zderzaki i progi, poszerzenia, 20 calowe koła, obok przede wszystkim skąpo odziana dziewczyna.
Pomocne strony: www.maxpower.co.uk
Styl Francuski – Ogromne bodykity, zderzaki z gigantycznymi wlotami i radykalne poszerzenia błotników , okulary na reflektorach, siatka we wlotach, jaskrawe kolory, rzadkie są modyfikacje silnika i innych podzespołów. Styl ten króluje na GTI Tuning International. Ulubiona baza Peugeot 206.
Styl Hiszpański – Niezwykłe kolory nadwozia, liczne ćrografy i kalkomanie. Nie montuje się fabrycznych body kitów, Hiszpanie robią wszystko od podstaw samemu, liczy się dla nich pierwsze wrażenie, więc auto musi czymś przykuwać uwagę co powoduje, że rzadko można trafić na jednolitą, konsekwentną przeróbkę, a częściej na różne dziwaczne koncepcje. Dominuje teraz chrom i beżowa skóra w środku. Bazami są auta kompaktowe (Seat Leon i Ibiza).
Wieś-style przyczepienie mnóstwa plastiku, siatki (najlepiej ogrodowej) lampek choinkowych, malowanie wałkiem białą olejną, własnoręcznie robione zderzaki ze sklejki, rury PCV na wydechu, przyciemnienie szyb folią, tak aby było widać bąbelki powietrza, nakleić paski a'la Viper i obowiązkowo nakleić nad rurą PCV naklejkę REMUS!! we wnętrzu mnóstwo stylowych dodatków!! jakieś pokrowce z napisami Recaro, malowanie dechy pędzlem i wszędzie kable, bo po co chować...
Rice (ang. ryż) to styl kojarzący się jedynie z brakiem smaku u ludzi, którzy zajmują się przeróbką swego auta, nie mając o tym pojęcia - takie osoby nazywa się riceboyami. Ofiarami tego stylu są małe, japońskie auta, a zwłaszcza Honda CRX.
Najczęstsze krzywdy wyrządzane przez riceboy'ów:
- zderzaki nie są lakierowane bądź są montowane za pomocą różnych metod (gwoździe, smoła, tynk itp.)
- własnoręczne prace przy lakierze bez odpowiednich przygotowań - odtłuszczania powierzchni, usunięcia poprzedniego lakieru, podkładu itp.
- najczęściej zamiast felg są używane kołpaki bądź nie ma ich, odsłaniając rdzę na obręczy
- podczas przyciemniania szyb pod folię wpuszczane są pęcherzyki powietrza oraz
- przesadzenie z ilością tuningu, przez co pojazd wygląda bardzo komicznie
: moze wtedy bede mial okazje przyjzec sie blizej